Απο το συνάδελφο Γιάννη Δέλλα

Όπως υποσχέθηκα δημόσια, οφείλω μια απάντηση στο συνάδελφο το Θόδωρο, μετά το σχόλιο που ανάρτησε στο ιστολόγιο.  Αντιγράφω και επικολλώ το  σχόλιο για υπενθύμιση:

«Οι απαξιωτικές και αγοραίες εκφράσεις των άρθρων κρίνουν και αποδομούν τους ίδιους και δεν χαρακτηρίζουν σε καμία περίπτωση το σύνολο των εκπαιδευτικών. Αυτό θα απαντούσα σε ένα γονέα ή σε ένα παιδί που θα έβλεπε το άρθρο αναρτημένο στο διαδίκτυο.
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών πολύ καλά κάνει και δέχεται τις διαμαρτυρίες των συναδέλφων. Είναι και αυτός ένας από τους ρόλους του. Καλό θα ήταν όμως να αποφεύγει να αναρτά άρθρα με χυδαίες και αγοραίες εκφράσεις χαμαιτυπείου, που δε συνάδουν με το ρόλο του παιδαγωγού. Αντιγράφω από την ιστοσελίδα: η τήρηση των στοιχειωδών κανόνων ευπρέπειας είναι απλώς . . . αυτονόητη. Σας παρακαλούμε όχι υβριστικά σχόλια, όχι αναφορές στην ιδιωτική ζωή.
Και τα δύο τα τήρησαν! »

Άραγε πώς νομιμοποιείται ηθικά ένας συνάδελφος, αριστεύσας μάλιστα σε απόλυτο βαθμό, να αναλαμβάνει το ρόλο του αυτόκλητου κριτή- κατηγόρου απέναντι σε συναδέλφους του, που και η στοιχειώδης κοινή λογική κρίνει απόλυτα βάσιμους τους ισχυρισμούς τους, περί της αναξιοκρατικής  κρίσης της επιτροπής επιλογής;

Πέραν αυτών, που ίσως είναι ψιλά γράμματα, με αγωνία θα περίμενα να μάθω, σε ό,τι κατ’ αρχήν με αφορά, τα εξής:

·  Πού διαπιστώθηκαν υβριστικά σχόλια και αναφορές στην προσωπική ζωή κάποιων;

·  Ποιες είναι οι αγοραίες εκφράσεις, τύπου χαμαιτυπείου ( πορνείου) οι οποίες με αποδομούν ως εκπαιδευτικό;

Είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχουν. Θα προέτρεπα δε καλοπροαίρετα πρώτα να κάνουμε την απαραίτητη εσωτερική ανασκόπηση, ενδοσκόπηση και αυτοκριτική και μετά να διατυπώνουμε κρίσεις και επικρίσεις, όπως αυτές που περιέχονται στο σχόλιο.

Στα πλαίσια αυτά ίσως βοηθούσε αν υπενθύμιζα  απόψεις και εκφράσεις, που αναίτια και απρόκλητα διατυπώθηκαν (νέος Δ/ντής του 7^ου , Οκτώβρης 2009),  αφήνοντας άναυδους τους συναδέλφους μας.

Δεν νομίζω όμως ότι χρειάζεται πια.  Καλύτερα να προκρίνουμε τη διαμόρφωση συνθηκών που ενισχύουν τη διάθεση αυτοκριτικής παρά τις διαπροσωπικές αντιπαλότητες. Άλλωστε αυτά είναι γνωστά, καταγεγραμμένα στα πρακτικά του Συλλόγου και κυρίως είναι βαθιά χαραγμένα στο μυαλό και την ψυχή των συναδέλφων μας.

Αγαπητοί συνάδελφοι

Από τη θέση  του  υποβιβασμένου μεθοδευμένα, κατά την εκτίμησή μου, στον πίνακα αξιολόγησης, για  3^η συνεχόμενη φορά, εξαιτίας της περιβόητης συνέντευξης,  δικαιούμουν και δικαιούται  ο καθένας να αποτυπώσει τις  οφθαλμοφανείς και επιστημονικά, ελέω πολιτείας, συγκαλυμμένες μεθοδεύσεις κάποιων, όχι φυσικά όλων. Ας μην ηθικολογούμε λοιπόν περιπτωσιολογικά και ας μην προκρίνουμε τον εκφοβισμό. Πέρασαν ανεπιστρεπτί αυτοί οι καιροί και να είμαστε σίγουροι ότι αργά ή γρήγορα, οι νέες κοινωνικές δυνάμεις που θα αναδειχθούν θα καθαρίσουν το τοπίο με ό,τι ως τώρα το διάβρωνε.

 Τέλος επειδή από κάποιους μια φράση  κειμένου μου, σαφώς αυτοσαρκαστική, ερμηνεύτηκε, σκοπίμως και αστόχως κατ’ εμέ, από την «αισχρή» όψη της, ως όφειλα την ανακάλεσα και την αντικατέστησα αμέσως.

Να ζητήσω ίσως συγγνώμη από τους συναδέλφους/σσες, που αντιλαμβάνονται την αδικία αλλά δεν προκρίνουν τον αιχμηρό λόγο, ο οποίος μπορεί στα χέρια του συστήματος να χρησιμοποιηθεί ως φύλλο συκής για να κρύψει τη γύμνια του.

Παράλληλα να διαβεβαιώσω προς όλους αλλά  και την Περιφερειακή Δ/ντρια, μακριά από μένα πρόθεση μείωσης και προσβολής της προσωπικότητας κανενός.  Είναι στο επίκεντρο του κειμένου  λόγω θέσης ( Εκπρόσωπος της Πολιτείας) και όχι ως φυσικό πρόσωπο.

Σκοπός ήταν και είναι να προβληθούν  όλα εκείνα τα στοιχεία του συστήματος αξιολόγησης  που επιτρέπουν θετική ή αρνητική κρίση, με βάση μη αντικειμενικά και ορισμένα αξιολογικά κριτήρια, γιατί το κάθε σύστημα οφείλει να θωρακίζει απόλυτα τη διαδικασία αξιολόγησης και να μην αφήνει κανένα περιθώριο  αξιολόγησης με βάση συμπάθειες ή αντιπάθειες και γενικά  εξωεκπαιδευτικά κριτήρια.

Δέλλας Γιάννης