Απο το συνάδελφο Λεωνίδα Οικονομίδη
Το Πολυτεχνείο ζει;
Εάν η δεκαετία του ΄70 αποτέλεσε για τους νέους την περίοδο των μεγάλων αμφισβητήσεων και της έντονης πολιτικοποίησης και κοινωνικής συμμετοχής, εάν τη δεκαετία του ΄80 αυτοί άλλαξαν ολότελα πορεία εφορμώντας να καταλάβουν τις καλοπληρωμένες θέσεις εξουσίας, την εποχή που διανύουμε σήμερα, οι νέοι μοιάζουν περισσότερο απογοητευμένοι και περισσότερο τρωτοί. Ούτε επαναστάτες ούτε γιάππηδες, αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το παρόν και με ανασφάλεια το μέλλον. Απολίτικοι και αδιάφοροι για τα κοινά, ακολουθούν στις επιδιώξεις τους μοναχικά μονοπάτια. Απόλυτοι στα πιστεύω τους, εμφανίζονται συντηρητικοί περισσότερο από ποτέ. Τα σημερινά κόμματα έχουν φέρει τη νεολαία σε κώμα και γι' αυτό δεν υπάρχει κίνημα νεολαίας.
Το ιστορικό εκείνο σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό, γιατί δυστυχώς δεν βρήκε ακόμη την έκφρασή του.
Σήμερα, 38 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η νέα γενιά της πατρίδας μας βρίσκεται σε ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Οι κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται άθλια το χθες και το σήμερα και διακυβεύουν το αύριο. Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ. Και το χειρότερο; ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .
Εάν η δεκαετία του ΄70 αποτέλεσε για τους νέους την περίοδο των μεγάλων αμφισβητήσεων και της έντονης πολιτικοποίησης και κοινωνικής συμμετοχής, εάν τη δεκαετία του ΄80 αυτοί άλλαξαν ολότελα πορεία εφορμώντας να καταλάβουν τις καλοπληρωμένες θέσεις εξουσίας, την εποχή που διανύουμε σήμερα, οι νέοι μοιάζουν περισσότερο απογοητευμένοι και περισσότερο τρωτοί. Ούτε επαναστάτες ούτε γιάππηδες, αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το παρόν και με ανασφάλεια το μέλλον. Απολίτικοι και αδιάφοροι για τα κοινά, ακολουθούν στις επιδιώξεις τους μοναχικά μονοπάτια. Απόλυτοι στα πιστεύω τους, εμφανίζονται συντηρητικοί περισσότερο από ποτέ. Τα σημερινά κόμματα έχουν φέρει τη νεολαία σε κώμα και γι' αυτό δεν υπάρχει κίνημα νεολαίας.
Το ιστορικό εκείνο σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό, γιατί δυστυχώς δεν βρήκε ακόμη την έκφρασή του.
Σήμερα, 38 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η νέα γενιά της πατρίδας μας βρίσκεται σε ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Οι κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται άθλια το χθες και το σήμερα και διακυβεύουν το αύριο. Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ. Και το χειρότερο; ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου